بخش ورزش- پیشکسوت فوتبال با بیان این‌که این روزها در لیگ برتر از سازندگی بازیکنان جوان خبری نیست و همه تیم‌ها به دنبال کسب نتیجه هستند، گفت:‌ درحال حاضر اوضاع فوتبال به جایی رسیده که بازیکن پیراهن خود را مقابل مربی در می‌آورد و به زمین می‌کوبد و این یعنی اخلاق در فوتبال مرده است.

علی سلامات در گفت‌وگو با ایسنا، با بیان این‌که بحث تربیتی و انسان‌سازی در مربیگری کم‌رنگ شده است، در حالی که این دو موضوع در فوتبال و تربیت جوانان از اهمیت بالایی برخوردار است، اظهارکرد:‌ فوتبال باید انسان‌ساز باشد. به قشر مربی جوان نیز توصیه می‌کنم تا در فوتبال از ابعاد اخلاقی و فنی بیشتر بهره‌مند شوند. فیفا یک شعار دارد؛ "کشوری می‌تواند فوتبالش را سر و سامان دهد که اول مربیانش را تربیت کند".پس  بدون شک با داشتن مربیانی موثر و با دانش و حضور مدیرانی لایق، می‌توانیم فوتبال را سر و سامان دهیم. آماری از لیگ برتر موجود است که بحث بر انگیز است.

در گذشته مدیران در کار مربیان دخالت نمی‌کردند

وی افزود: ۱۵۹ مربی در هفت دوره از لیگ برتر بر کنار شده‌اند. به نظر من این آمار نشان دهنده عدم مدیریت صحیح و بی توجهی به فوتبال پایه است. در دهه ۶۰ و ۷۰ آن هم در بدترین شرایط مربیگری کرده‌ام. مدیران فوتبال در آن سال‌ها در خصوص مسائل فنی تصمیم‌گیرنده نبودند. هدایت تیم‌ها و مسائل فنی نیز بر عهده مربیان بود و مربیان تصمیم نخست را می‌گرفتند و کسی در کارشان دخالت نمی‌کرد. همین نوع نگاه در فوتبال عاملی می‌شد تا مربیان برای کار کردن دلهره نداشته باشند و ثبات در کارشان را باور کنند و مربیان جای خود را با چند شکست به مربی دیگری ندهند. برخی مربیان نیز سال‌ها در یک تیم کار می‌کردند و همه چیز در نتیجه‌گیری خلاصه نمی شد. به نظر من عدم تغییر متوالی مربیان روی نیمکت و ثبات، لازمه فوتبال است و بزرگان فوتبال به این دو موضوع مهم اعتقاد دارند. باشگاه های ما باید برنامه محور باشند و برنامه بلند مدت را در فعالیت‌های خود لحاظ کنند.

ما در فوتبال کجا هستیم؟

این پیشکسوت فوتبال عنوان کرد: در اروپا همه چیز سر جای خودش است. باشگاه‌ها توسط باشگاه‌داران واقعی اداره می‌شوند. آن‌ها برای چند سال بعدشان هم برنامه زمان‌بندی شده دارند. امکانات آن‌جا اصلا قابل مقایسه با کشور ما نیست. هر باشگاه یک زمین اصلی دارد، یک زمین برای تمرین و حتی برای تمرین کرنر و پنالتی هم زمین مخصوص دارند. اما ما کجا هستیم. درکشور۸۰ میلیونی ما یک زمین چمن سالم وجود ندارد و بزرگترین باشگاه‌های ما یک زمین تمرین هم ندارند.

تنها راه رشد فوتبال ایران خصوصی‌سازی است

سلامات بیان کرد: اگر اراده‌ای برای اوج گرفتن فوتبال ایران وجود داشته باشد باید راه کشورهای صاحب قدرت این رشته را در پیش بگیریم. خوشبختانه تجربه موفق کشورهای صاحب فوتبال در امر خصوصی سازی، FIFA و AFC را بر آن داشت تا باشگاه‌های فوتبال را به این سمت سوق دهند. سودی که فوتبال روز دنیا از خصوصی‌سازی برده است، بر هیچ کارشناسی پوشیده نیست. بخش خصوصی به دلیل نگاه اقتصادی به صنعت فوتبال همواره سعی می‌کند، بهترین تصمیمات را با کمترین هزینه بگیرد. این یعنی کاهش هزینه‌ها و افزایش بهره‌وری. بنابراین تنها راه رشد و تعالی فوتبال ایران خصوصی‌سازی است، نه رهاسازی. چون بستر این کار فراهم نیست و با شعار دادن صرف، این اقدام بزرگ سرانجامی جز شکست به دنبال ندارد. همان‌طور که گفتم، بخش خصوصی به دنبال درآمدزایی است و وقتی هیچ‌گونه بستر درآمدزایی در فوتبال ما، از حق پخش تلویزیونی گرفته تا سایر امکانات سخت افزاری وجود ندارد، خصوصی‌سازی راهی جز شکست در پیش نخواهد داشت.

اخلاق در فوتبال مرده است

وی عنوان کرد: این روزها در لیگ برتر از سازندگی بازیکنان جوان خبری نیست و همه تیم‌ها به دنبال کسب نتیجه هستند. باشگاه‌هایی مثل شاهین در گذشته سازندگی می‌کردند و کارشان رسیدگی به اوضاع فوتبال پایه استان بود. اگر کارنامه این باشگاه را در دهه‌های گذشته دنبال کنید، این باشگاه در امر سازندگی عملکرد قابل قبولی داشت و بازیکنان زیادی را به فوتبال کشور تقدیم کرد. الان فوتبال پایه نابود شده و اوضاع فوتبال رضایت بخش نیست زیرا سازندگی در فوتبال از بین رفته است.

مدارس فوتبال آینده‌نگر نیستند

این پیشکسو ت فوتبال ادامه داد: مدارس فوتبال که مثل علف هرز در کشور ما سبز شده‌اند، صرفا برای پول در آوردن هستند. این‌ها هیچ چیز از منش و اخلاق را به بازیکن یاد نمی‌دهند. این‌ مدارس اگر هم فوتبالیست درست کنند، از نظر اخلاقی فاجعه درست خواهند کرد. به نظرم مدارس فوتبال آینده‌نگر نیستند. اگر همین مدرسه‌ها به جای شهریه گرفتن روی چند بازیکن نونهال با استعداد سرمایه‌گذاری کنند، از میان آن‌ها پنج بازیکن خوب که در بیاید می‌تواند حیات آن مدرسه فوتبال را تامین کند.

فوتبال دست آدم‌هایی است که این کاره نیستند

وی گفت:‌باید برویم سراغ آدم‌هایی که در این کار خاک خورده‌اند، آن‌هایی که با فوتبال عجین بودند. چرا قدیمی‌های فوتبال بیرون گود هستند؟ دلیل مشخص است زیرا به آن‌ها بی احترامی شده است. واقعا شما به عنوان یک رسانه نوشتاری پیشنهاد بدهید که این بچه‌های قدیمی را جمع کنند و نظرشان را بخواهند. مشکل این است که فوتبال ما دست آدم‌هایی است که اصلا این کاره نیستند. آن‌ها پیشکسوتان خاک خورده که درد فوتبال را می‌دانند، درک نمی‌کنند. آدم‌های کوچک را برای کارهای بزرگ انتخاب می‌کنند و مشخص است که آن آدم کوچک چون بدون زحمت و خیلی راحت به آن سمت در فوتبال رسیده نمی‌تواند درست کار کند. این موضوع در مورد تیم‌ملی هم صدق می‌کند و بازیکنی که با یک بازی به تیم‌ملی می‌رود، نمی‌داند چه پیراهن با ارزشی را پوشیده است.