شفاعت از دیدگاه امام هشتم علیه السلام
زینب حقگو
شفاعت یکی از مقام های انبیا و امامان و شهدا و فرشتگان و قرآن و صلحا و عالمان دینی و برخی دیگر است. شفاعت این افراد به اذن الله انجام می گیرد ،من ذا الذی یشفع عنده الا باذنه ( بقره ،255 ) "کیست که در نزد خدا کسی را بدون اذن خدا شفاعت کند ؟ " شفاعت برای افراد یکی از سه نتیجه را در پی خواهد داشت . یا باعث بخشش گناه است و یا اگر گناه ندارد باعث ترفیع درجات و پاداش افزون می گردد و یا باعث تخفیف در کیفر است . شفاعت انبیا و امامان شامل افرادی می شود که زمینه شفاعت را در این دنیا فراهم کرده باشند .
اینک علی بن موسی الرضا (ع) خبر می دهد که رسول خدا در روز قیامت چهارگروه را شفاعت خواهد نمود ،اربعه انا شفیع لهم المکرم لذریتی من بعدی ،القاضی لهم حوائجهم والساعی لهم فی امورهم عند اضطرارهم الیه والمحب لهم بقلبه و لسانه ( عیون ،ج1،ص230 ،کشف الغمه ،ج3،ص 81) .این چهارگروه عبارتند از :
1- کسانی که بعد از من ذریه و تبار مرا (سادات) گرامی بدارند .
2- کسانی که حاجات آنان را روا کنند و گره از کار آنان بگشایند .
3-کسانی که تلاش می کنند در هنگام سختی ها مشکل آنان را بگشایند .
4- آنان که با قلب و زبان ذریه مرا دوست دارند .
اینها به ظاهر چهارگروهند اما در واقع یک گروهند و آن کسانی هستند که ذریه رسول خدا را گرامی بدارند و گره گشای مشکلات آنان باشند و به مشکلات اجتماعی و زندگی آنان رسیدگی کنند و نسبت به ذریه حضرت علاقمند باشند . آنگاه نتیجه شفاعت رسول خدا این است که کسی را که رسول خدا شفاعت کند وارد بهشت می شود ،من اتانی زائرا وجبت له شفاعتی و من وجبت له شفاعتی دخل الجنه .(وسائل ،ج 1،ص261)
منبع :امام رضا (ع) الگوی زندگی ،حبیب اله احمدی