برای پیشرفت و تحول هر منطقه

کوروش مهیار

زمانه چرخید و به هر حال  ماه بهمن شکل یک سنبل گرفت. هر قشری را از آن فرا خوری گشت. در این گستره ایام و قیام تاریخی در میانه سده گذشته  فرآورده های مختلفی را می توان به مشاهده و بحث سپرد.  مبحث این وجیزه یکی از آن را به تحلیل می کشد.

 نقش نگاران خبر و مسئولین و مردم

به لحاظ تماس و اطلاع رسانی مکتوب و مجازی دوستان تلاشگر و زحمتکش  عرصه نگارگری و خبر رسانی و خبرسازی شایسته است در سالگشت واقعه 22 بهمن باب این وجیزه  براین موضوع نهاده شود. امید که مفید افتد. متن ازیک سو در باب خبرنگاران و دیگر سو مسئولان و مدیران و صاحبان مجموعه های مختلف اقتصادی و فرهنگی  ومنطقه را به برخواهد داشت.  خموشی و پنهان کاری و درلاک  میز و چرتکه و دفتر و حساب تنهای خود بودن یا شفاف و افراشته و پاک  با سینه گشاده  در برابر پس روی و عقب افتادگی شهر ایستادن؟  کدامین؟   بطور معمول با رسیدن سالگرد انقلاب و ماه فرهنگی بهمن عملکرد یکساله هر مجموعه ای می تواند موضوع مهم و قابل توجه ای برای  آگاهی مردم ولایت ما باشد. بالاخره برای پیشرفت و فهم اینکه ما در کجای این استان  و شهرش هستیم ؟ وضعیت عمومی و اقتصادی و فرهنگی ما چگونه است ؟ واقعیت ها چیستند ؟  آمارها چه می گویند ؟  پیش رفت و پس رفت ها درچه حدی است؟ چگونه مسئولان و مردم، این اصلی ترین تشکیل دهندگان جامعه می توانند به آینده بهتری امیدوار باشند ؟  بهترین بازه زمانی در این ماه  یعنی بهمن خاطره انگیز می باشد. سوای از اینکه در طول سال نیز این پی جویی های مثبت و گزارش به مردم و بازگشت نظرات مردم  می  تواند ادامه یافته و مسبب خیر والایی باشد. این را باید عادت کرد و از دیگرانی که موفق شده اند الگو گرفت. این نیست مگر با تلاش و کوشش خبرنگاران زحمتکش ( ادیبانی که خبر رسان و نگاران خبرند) و همه مدیران مجموعه های مختلف که با تعاملی خوب می توانند به این امر یاری برسانند. به یقین پیشرفت همه جانبه اقتصادی و فرهنگی و زندگی خوب با چنین راهکارهایی به اثبات رسیده است که در ذیل توضیح داده خواهد شد. اما آنچه که قلم رنجه گان عرصه نهادهای اداری و مراکز اقتصادی و تولیدی و صنعت و کشاورزی و خدماتی واگویی نموده اند این وجیزه مختصر و شفاف را را بدانسو می برد که اعجاز نتیجه عملکرد شان بستگی به تعامل و همکاری و درک متقابل رسانه و  مدیران مختلف استان است.. عدم درک دنیای اطلاع رسانی و وجوب اهمیت وافر آن برای پیشرفت زمینه های استان ضرری چند سویه باخود دارد.گاه عدم همکاری و عدم امکان تهیه گزارش های مطبوعاتی باب مسایل اقتصادی تبلیغی سیاسی و فرهنگی و دیگر از این هر گونه رکودش به کل جامعه استان  برمی گردد.شک نیست  به دلایل نامشخص و یا نامفهوم ، عدم تمایل برای حرف زدن و مصاحبه و گزارش و تبلیغ یک نافرجامی خاموش را در خود خواهد داشت. در هر جامعه ای اگر مردمش حقایق را بدانند، در انواع موارد عاقلانه تر قضاوت و انتخاب  خواهند نمود. با مسایل و مشکلات بهر حال موجود منصفانه تر برخورد می نمایند. حتا اگر که کوهی از مصایب محیط را در بر گرفته باشد. شواهد بسیار درستی این نظر را ثابت می کند . بنا براین آنچه که در این وجیزه کوتاه و مستقیم منظور است این که  مسئولان( مسئول در دستور فارسی از باب مفعول یعنی سئوال شونده) اعم از اداری و بازاری و مدیران مراکز اقتصادی و صنعتی و کشاورزی و حتا نظامی و روحانیت معظم با اینکه فهم خوبی به موضوع دارند اما درک مسایل از یک لون دیگری است.  فهم مسایل یک سر قضیه است اما درک اینکه به عرصه  سیاسی و اقتصادی و خدماتی و فرهنگی و روانی ...موجود ،نقش بی شایبه وآگاه مندانه و فرا جانبه انواع خبرنگاران و روزنامه نگاران رسانه از طرف نشریات مختلف استان یاری رسان عالی و پر اعتماد بوده و هستند. آنچه مسلم است پیشرفت و یا عدم پیشرفت یک شهر دقیقن به بسته و یا باز بودن اطلاعات و اقتصاد و اخبار خوب  دوراز شایعات است.  . پیوند ارتباط و تبادل آگاهی را این خبرنگار است که بر قرار می کند. ایشان در حد وسط بین خواهندگان آگاهی یعنی عموم مردم و  صاحبان اگاهی و اطلاعات و گردانندگان امور بوده و هستند. لذا با دریافت مشکل با طرح و اشتراک آن موضوع را به مساله مبدل و راه حل های مختلف آ نرا سریعتر به فرجام می رسانند. لذا با حفظ احترام به تصمیمات مسئولین و مدیران و حتاصاحبان تجاری و صنعتی و کشاورزی ،می توانند موانع سر راه نیازها و کمبودها اعتبارات ،اصطکاک های نالزوم و موانع را با مطبوعات محلی خویش صمیمانه مطرح نمایند. اینها حتا می توانند موارد مثبت و موفقیت ها را نیز برای مردم در مصاحبه و مباحثه طرح نمایند. در نتیجه حتا مراکز تصمیم گیری بالا دست و مقامات مربوطه نیز با چراغی روشن می توانند به ولایت ما بنگرند. خاموشی و گوشه گزینی و عدم ارائه اخبار به مردم هیچ چیز را حل نمی کند بلکه ناخود آگاه باعث بسیاری سوء تفاهم ها نیز می شود. اگر باران و جاری  شدن سیل مشکلاتی را موجب می شود اطلاع از علت و چگونگی واقعی آن از زبان  مسئولان مربوطه اش برای مردم چه از پیش و چه بعد از آن چقدر می تواند ضریب تحمل همگان را بالا ببرد. یا از کم و کیف واقعی تولیدات صاحبان تولیدی از تبلیغ تا تفهیم مطلع گردند باورمندی و علاقه و تعصب بیشتری در تهیه محصول مورد نظر خواهند یافت. شایسته  و بایسته است که در بسیاری از مسایل سیاسی و اقتصادی فرهنگی و غیره  منطقه  می توان و باید با مردم تعامل و شراکت داشت.. دور زدن مسایل ؛ به تعویق انداختن و آدرس عوضی دادن و توجیه های مختلف ، هیچگاه حل کننده اساسی نیازها نیست. تفهیم باز این موضوعات بدست رسانه و خبرنگار بطور عادلانه و کاربلد روند صحیح و علمی خود را خواهد داشت.

یکی از وظایف بسیار مهم مطبوعات محلی و خبرنگاران این است که وقتی مسئولین شهری به نتایجی در موردی رسیده  و قصد اجرای برنامه هایی را برای شهر و منطقه دارند، اینجا  وظیفه خبرنگار است که فلسفه و علل و فایده و ضرر آنرا می تواند برای مردم به شکلی که آموخته واگشایی نماید.  همگان را برای آن موضوع کلان آماده سازد. مثلن اگر قرار است بازارچه ای در بخشی از شهر ایجاد شود، معضل دست فروشان را حل نماید، اقدامی برای تثبیت قیمتهای محلی و یا پلی جایی نصب شود و سامان یابی هایی صورت گیرد و بسیار بسیار موضوعات دیگر می تواند با گفتگو ومصاحبه و پرسش و دریافت نظرات مشکلات را با سعه صدر و آگاهمندی شهروندان موجب راحت تر حل  شدن معضل باشد.  البته شکل و گسترش و واسط چنین اموری  توسط خبرنگار و مطبوعات  محلی درآرامشی منطقی بهتر می تواند به سامان برسد. اینها شعار نیست . تجارب بسیاری از این دست را نگارنده درپروسه کاری خویش، بخصوص درشهرهای بسیار موفقی چون لاهیجان رودسر و انزلی و فومن وغیره به اشکال مختلف مشاهده نموده است. اینجا خبرنگار با مشاوره تحریریه  و پرسش های میدانی و الکترونیکی و مجازی  و گفتگوی مستقیم و شفاف با مسئول مربوطه  و انتشار آن و در گیر نمودن داوطلبانه مردم جهت انتخاب  بهترین راه حل به میدان می آید. در این حال رضایت عموم از اینکه با احترامی دلنشین مورد پرسش و نظرخواست برای هر پروژه ای که بعدها باید با آن عمری زندگی کنند بسی بالا خواهد بود.  نسبت به کارها و مکان و پروژه ها همذات پنداری و علاقه مندی نموده و تعصب همولایتی گری مثبت در گیر محل زندگیشان خواهند نمود.  نیازها و تقاضای فشرده شده مردم نیز می تواند و باید که توسط خبرنگار بعنوان یک آنتن هوشمند در شهر وروستا دریافت  و به مدیران مربوطه انتقال یابد.. ثمر و فایدت چنین ساختار کاملا علمی و امروزین بسیار مشهود بوده و سریعا خود را نشان خواهد داد.البته گرچه اما مطلعیم که متاسفانه در... خبرنگاران محلی در نشریه های تلاشگر و موجه خود مدام با بی مهری و عدم پاسخگویی مواجه هستند. البته استثنا ها و مسئولانی که بالاخره شان این زحمتکشان دنیای نوین امروزی را نگه داشته و پاسخگو هستند جای خود را دارد. اما این موضوع مهم باید نهادینه شود. بیشتر شهرهای موفق حتا دراستان ما  که به یک نظرمورد پی جویی قرار گرفته، اتفاقا مطبوعات و خبرنگاری و ارائه و بیان اخبار و بحث و گفتگو و طرح آن  یکی از راههای تسریع موفقیتشان بوده است.دراین شهرها به هیچ وجه با این زحمتکشان عرصه خبر و اطلاع بعنوان  مزاحم و غیر محبوب ، برخورد نشده بلکه در تعاملی دوجانبه مدام به هر بهانه ای به گفتگو گزارش و رپرتاژ و غیره تن در می دهند. (آنگونه که برخی ها با کژاندیشی و بدبینانه بخصوص با جوانان آن  برخوردی احساسی و رفع تکلیفانه کرده اند)  البته ممکن هم بوده مواقعی برخی از این دوستان رسانه ای عملکردی غیر حرفه ای و غیر استاندارد را به هر علتی در ارتباط روزنامه نگارانه بکار برده باشند، اما استثنا و اشتباه  سهوی و بی غرضانه چیزی از اصل موضوع نمی کاهد. در کنار این گروه در شهر و روستای ما هم صاحبان مراکز تجاری موفق و مجتمع های صنعتی  و کشاورزی ، مراکز گردش گری و مجتمع های پذیرایی و اسکان و فروشگاههای موفق نیز باید نشریات محلی و خبرنگار را در برنامه های تبلیغی خویش داشته باشند. این بسیار در پیشرفت اقتصادی منطقه موثر خواهد بود.حاصل همگامی این دوقشر نشریه و خبرنگار و مدیریت های اداری و اقتصادی و فرهنگی چگونه یک شهر را مستعد تحول و مشهور و پذیرایی گر مهمانان و توریسم و دیگر از انواع توسعه می نماید. آری در این باره در ابعاد مختلف می توان نگاشت. مثالهای روشن و فراوان زد. اما گر درخانه کس است این نیز بس است. در دنیایی که پر از موضوعات احمقانه است ، هر اتفاقی  که فکرش را بکنید  می تواند رخ دهد، حتا آنچه که فکرش را هم نمی توانید بکنید. باید  از این خرده راههای کم هنجار و خرُد به شاهراههای  فراخ که  حق و لیاقت مردم هوشمند و محجوب ما است  رسید.. اگر کسی دراینجا فقیر بدنیا آمده مقصر نیست؛ اما اگر فقیر بماند و فقیر بمیرد البته تقصیر همه ماست .. تعامل و حمایت و همگامی خبرنگار رسمی نشریات مدام به تلاش، لازمه پیشرفت مادی و معنوی هر استانی بخصوص گیلان امروز ما خواهد بود. سرعت و دقت و مهارت برای سامان گرایی  باید دغدغه و گام هشتن اهالی آن باشد که دیرتر از این دیگر بسیار دیر خواهد شد.