گیلان امروز- طبق آمار رسمی سهم خرید خانه های کلنگی در بازار مسکن افزایش یافته است اما با بررسی دقیق تر روشن می شود این خانه ها به منظور تأمین زمین برای ساخت وساز خریداری نمی شود.

راه نفس ساخت وساز گرفته شده است. این را آمار و ارقام رسمی می گوید. در فصل پاییز همانطور که آلودگی هوا راه تنفس تهرانی ها را بند آورده، احتکار و تورم تنفس بازار مسکن این کلان شهر را با مشکل مواجه کرده است. غالباً فصل پاییز، فصل تهیه زمین برای سازندگان و یا همان فعالان حوزه ساخت وساز است، در نتیجه انتظار می رود این فصل شاهد رونق معاملات خانه های کلنگی باشد. خانه های کلنگی کوبیده و تبدیل به خانه های نو شوند. اما متأسفانه بازار کلنگی ها امسال و در امتداد یک رویه حداقل ۵ سال آینده با یک رکود در ساخت و ساز روبه رو است، رکودی که ریشه در دو عامل مهم دارد، تورم و احتکار!

به گزارش مهر، طبق اطلاعات آخرین گزارش مرکز آمار ایران از تحولات بخش مسکن، متوسط قیمت مسکن در شهر تهران طی بازه شهریور ماه امسال به ۷۷ میلیون و ۴۸۰ هزار تومان رسیده است. بر این اساس، نرخ تورم سالانه شهریورماه ۱۴۰۲ آپارتمان های مسکونی شهر تهران به عدد ۸۳.۹ درصد می رسد که نسبت به همین اطلاع در ماه قبل (٨٢ درصد)، ١.٩ واحد درصد افزایش داشته است.

نبض قیمت بازار مسکن در دست خانه کلنگی است. چرا که از یکسو، زمین مورد نیاز ساخت وساز داخل کلانشهرها و شهرهای بزرگ در غیاب عرضه زمین توسط دولت را، این خانه های کلنگی تأمین می کنند. از دیگر سو، تورم ۸۴ درصدی هم شامل خانه های نوساز و هم شامل خانه کلنگی می شود و با توجه به سهم ۷۰ درصدی زمین در قیمت تمام شده و یا بازاری مسکن، افزایش قیمت در این خانه ها به معنای افزایش قیمت در کل بازار مسکن است. بنابراین خانه های کلنگی یک متغیر تعیین کننده در بازار به شمار می رود.

علاوه بر این جهش قیمتی، که نتیجه انحصار زمین و عدم عرضه آن به بازار به منظور تأمین زمین مورد نیاز ساخت وساز بوده، اتفاق دیگری نیز در ارتباط با خانه های کلنگی افتاده که زمینه تشدید بحران در بازار مسکن را فراهم کرده است. بررسی بازار فروش واحدهای مسکونی کلنگی، وجود رکود شدید از سمت «تقاضای خرید به جهت ساخت» برای این واحدها را نشان می دهد.

این رکود دوسویه بوده و اساساً معادلات بازار مسکن را پیچیده می کند. در سمت عرضه، مالکان این خانه ها به دلیل افزایش قیمت دارایی شان تمایل برای فروش کلنگی ها افزایش یافته اما در مقابل تقاضا برای خرید این ملک ها که غالباً توسط سازنده ها بوده در کمترین حالت قرار دارد. همچنین اتفاق معنادار دیگری که در این بازار افتاده است کاهش عرضه املاک کلنگی به بازار مشارکت در ساخت با سازنده است، در حالی که سازنده ها عمدتاً متقاضی مشارکت با مالکان در ساخت وساز هستند و تمایلی به خرید خانه های کلنگی ندارند.

پیش تر سازنده بخشی از زمین مورد نیاز خود برای ساخت وساز را به صورت مستقیم خریداری می کرد اما در حال حاضر به دلیل انحصار زمین تنها گزینه برای سازنده، خانه کلنگی بوده و از آنجا که تقاضای خرید آپارتمان های نوساز افت محسوسی پیدا کرده است، سازنده ها ترجیح می دهند به جای صرف هزینه بسیار بالا در زمین خریداری شده، اقدام به مشارکت در ساخت با مالکان کلنگی کنند. در این میان نیز مالکان کلنگی نیز به همان دلایل ذکر شده بیشتر فروشنده شده اند و اغلب تمایلی به مشارکت ندارند.