گیلان امروز- دانشمندان امیدوار هستند به کمک مأموریت‌های آینده برنامه فضایی آرتمیس در ماه بتوانند اطلاعاتی درباره تاریخچه خورشید به‌دست بیاورند.

خورشید همیشه بر همه اجرام منظومه شمسی تأثیر گذاشته است. ما از خورشید غیر از گرما و نور، جریان ذرات پرانرژی و باد خورشیدی را نیز دریافت می‌کنیم و این اتفاق مربوط به امروز نیست بلکه طی 5/4 میلیارد سال گذشته، هر روز اتفاق افتاده است.

ماه نزدیک‌ترین جهان مرده به ما و هدف مجموعه مأموریت‌های آرتمیس است؛ بنابراین ما باید به آنجا نگاهی بیندازیم.از زمان شکل‌گیری اولیه ماه، فعالیت‌های سطحی مانند جریان‌های گدازه‌ای و تأثیر سیارک‌ها و دنباله‌دار‌ها روی ماه وجود داشته است؛ اما این فعالیت در واقع یک کمک است و مانع نیست.

جریان‌های گدازه می‌توانند بخش‌های بزرگی از سطح ماه را از تعامل بیشتر با خورشید دور کنند. اگر بتوانیم زیر جریان‌ها و درون سنگ‌پوشه عمیق‌تر ماه را حفاری کنیم، تصویری از تاریخچه خورشید از قبل از جاری‌شدن گدازه به‌دست می‌آوریم. ضربه‌ها تمایل دارند همه‌موارد را با هم مخلوط کنند؛ ضمن اینکه لایه‌های عمیق‌تری از سطح را در معرض دید قرار می‌دهند و برای ما دسترسی آسانی به آن‌ها ایجاد می‌کنند.

پژوهشگران چند کمیت کلیدی را تعیین کردند که می‌توانیم از نمونه‌های قمری اندازه‌گیری کنیم و چگونگی اتصال آن‌ها به فعالیت خورشید را مشخص کردند مثلاً می‌توانیم به مدتی که یک نمونه در معرض پرتو‌های کیهانی بوده است پی ببریم و از آن برای مدل‌سازی میزان تولید پرتو‌های کیهانی خورشید در چند میلیارد سال گذشته استفاده کنیم.

با گذشت زمان، خاک ماه به آرامی به سنگ برش تبدیل می‌شود و این روند با میزان تابش خورشید تغییر می‌کند. با مقایسه نمونه‌های مختلف در اعماق و مکان‌های مختلف، می‌توانیم تغییر در روشنایی خورشید را در طول زمان درک کنیم.

هیچ مکان دسترس‌پذیر دیگری در منظومه شمسی برای اطلاع از تاریخچه باستانی خورشید وجود ندارد؛ یعنی، ماه یک کپسول زمان خورشیدی است.