بسیاری از مردم سرگرمی های قابل فروش دارند. حتی برخی آن را به یک فشار جانبی برای انجام یک کار جدی تبدیل می کنند. اما آیا روشی مناسب برای تبدیل سرگرمی شما به یک استارتاپ پر رونق وجود دارد؟ این نویسنده رستوران های پاپ آپ که سرآشپزهایشان به صورت نیمه وقت کار می کردند را مطالعه کرد چیزی شبیه به یک سرگرمی ساده که به درآمدزایی های بزرگ انجامید.

وقتی مسیر رسیدن به کارآفرین شدن را تصور می کنیم، اغلب یک مسیر خطی را در نظر می گیریم: شغل خود را ترک کنید و یک کار را شروع کنید. کارآفرین بودن یک پیشنهاد همه یا هیچ است، درست است؟ اما شاید نه همیشه. مانند بسیاری از چیزهای زندگی، مسیر کارآفرین شدن می تواند پیچیده تر و حتی تصادفی باشد.

این همان چیزی است که نویسنده این مطلب هنگام مصاحبه با 63 کارآفرین صنعت آشپزی که رستوران های زیرزمینی راه اندازی کرده اند، پیدا کرده است: غذاخوری های جایگزین در خانه های مردم که گاهی به آنها پاپ آپ یا کلوپ های شام نیز می گویند.

به بیانی ساده رستوران های زیرزمینی اپیزودیک هستند، آنها فقط یک یا دو بار در ماه اتفاق می افتند (که بخشی از جذابیت آنها برای صرف غذا است).  نمی توان یک رستوران زیرزمینی را به صورت تمام وقت اداره کرد در عوض، آشپزهای روزانه یا افرادی که شغل دیگری دارند و آشپزی سرگرمی آنهاست با حفظ شغل روزانه، رستوران های پاپ آپ خود را در کنار خانه اداره می کنند.

 اگر رستوران زیرزمینی به اندازه کافی محبوب شود، سرآشپز ممکن است به یک رستوران رسمی با آجر و ملات یا یک کار پذیرایی تبدیل شود، یا یک آشپز شخصی شود. اگر رستوران زیرزمینی سقوط کند، چیز زیادی برای این آشپزهایی که درواقع سرگرمی خود را به یک استارتاپ تبدیل کرده اند، از بین نرفته است،  به جز سرمایه گذاری اولیه در چند میز و صندلی و داشتن یک رستوران در اتاق هایی که سکونت دارند که می تواند بسیار ارزان محسوب شود.

تجربه رستوران های زیرزمینی ممکن است نتیجه ای عجیب و غریب از دنیای شیفته غذای ما به نظر برسد، اما کارآفرینی پاره وقت اینگونه نیست. تعداد فزاینده ای از افراد با حفظ مشاغل روزمره خود با انجام فعالیت های تجاری در کنار خود، کارآفرین بودن را آزمایش می کنند. با نامشخص شدن مرزهای بین کار و اوقات فراغت، کارآفرینی نیمه وقت برای افرادی که قصد دارند سرگرمی خود را به شرکت های سودآور تبدیل کنند، به راهی با جذابیت ویژه تبدیل شده است. سیستم عامل های آنلاین به ویژه به افزایش این کارآفرینی نیمه وقت کمک کرده اند. به عنوان مثال محبوبیت فروشگاه خرده فروشی آنلاین Etsy را در نظر بگیرید ، که فضای DIY را برای مشاغل حرفه ای و کارآفرینان صنعتگر فراهم می کند. به همین ترتیب ، وبلاگ ها و سیستم عامل های ویدیویی ، مانند YouTube یا TikTok ، به افراد در زمینه های هنری این امکان را می دهند تا مستقیماً از اتاق نشیمن خود به مخاطبان دسترسی داشته باشند.

غالباً این سرآشپزها کارهای نیمه وقت خود را به عنوان سرگرمی استارتاپی یا کارعشق، یاد می کردند: یک پروژه جالب بود، راهی برای آزمایش پخت و پز سرگرمی آنها. در ابتدا، این آشپزهای آماتور برنامه چندانی برای رشد مشاغل خود نداشتند. حتی تعداد کمی از آنها تمایل دارند که در نهایت به یک آشپز حرفه ای تبدیل شوند و صاحب یک رستوران شوند.

هرچند که آنها توسط غذاخوری ها و رسانه ها مورد ستایش قرار گرفتند، اما از همه مهم تر درک خود از آنها تغییر کرد. چشم انداز یک فعالیت رسمی به پیشنهادی واقع بینانه تبدیل شد. برای برخی، این روند مدت زمان طولانی - در یک مورد، هفت سال به طول انجامید. یک کارآفرینی نیمه وقت به این افراد این فرصت را داد تا با خیال راحت و آهسته نقش آرزوی آشپز و کسبه را تجربه کنند.

سرآشپزها می توانند وقتی احساس می کنند که لحظه مناسبی است، با یک گروه اختصاصی از غذاخوری ها که به مرور ساخته شده اند و به طور بالقوه پیشنهادی برای سرمایه گذاری دارند، تغییر مکان دهند.  هنگامی که سرآشپزها به فعالیتی تمام وقت روی آوردند، دیگر فعالیت خود را سرگرمی نمی دیدند بلکه خود را کارآفرین معرفی می کردند.

یافته ها مزایای متعددی برای کارآفرینی پاره وقت نشان می دهد. اول اینکه یک فضای امن و مشخص برای آزمایش آنچه آرزو داشتند یا دست کم به آن تمایل داشتند را فراهم می کند، چرا این مهم است؟ زیرا این امر به افراد کمک می کند تا اطمینان لازم را که پس از تبدیل شدن به یک کارآفرین تمام وقت برای تعامل با ذینفعان خارجی، مانند سرمایه گذاران، به آن نیاز خواهند داشت، ایجاد کنند.

 دوم، داشتن یک سرمایه گذاری «در کنار»، کارآفرینان را قادر می سازد تا به تدریج با سایر متخصصان در زمینه خود ورود و تأیید کسب کنند، این امر به مشروعیت بخشیدن به فعالیت های خود برای دیگران کمک می کند.

سرآشپزهای زیرزمینی به ما نشان می دهند که همه یک راه سنتی را طی نمی کنند تا کارآفرین شوند. به کارآفرینان مشتاق باید یادآوری شود که برای تأسیس یک سرمایه گذاری، تنها یک روش متناسب با همه وجود ندارد. راه های دیگری برای مالکیت کسب و کار وجود دارد، برخی تصادفی تر است.