بخش ورزش- شایان مصلح مدافع سپاهان در گفتگوی زنده به خبر ورزشی گفت: فوتبال با شعر خیلی متفاوت است اما خودم را شاعر و فوتبالیست می‌دانم. به هر ترتیب فوتبالیست‌ها هم شاعر می‌شوند مثلاً «رونالدینیو»!

شایان مصلح سه‌شنبه شب مهمان گفت‌وگوی زنده خبرورزشی در فضای مجازی بود که بخش‌های مهم حرف‌های او را در ادامه می خوانید:

کاپیتان دوم جوانان استقلال بودم

رده نوجوانان و جوانان در استقلال بازی می‌کردم و حتی کاپیتان دوم تیم بودم. از همدوره‌ای‌های ما فقط محسن کریمی به تیم اصلی رسید و حتی قلعه‌نویی حاضر نشد از ما تست بگیرد. در همان مقطع محمد انصاری یک رده ‌سنی بالاتر از من در استقلال بازی می‌کرد و از همانجا رفیق شدیم.

پیوس، قلعه‌نویی و منصوریان در تست ردم کردند

یک زمانی بود که بعد از رده امید باید تیم پیدا می‌کردم. کوله‌پشتی‌ام را برداشتم و از این شهر به آن شهر می‌رفتم تا یک تیم پیدا کنم. همدان، تهران، گیلان و… رفتم باشگاه نفت منصوریان مرا نخواست، رفتم سپیدرود آقای پیوس من را نخواست و آقای قلعه‌نویی هم که در استقلال اجازه نداده بود تست بدهم.

آخر سر هم تیم داماش که داستان اختلاس داشت مرا قبول کرد. نظرمحمدی مرا از داماش به سپیدرود برد و بعد از یک سال بازی و لطف خدا همه مربیانی که مرا نخواسته بودند به من پیشنهاد بازی دادند. در سپیدرود برای آقای پیوس بازی کردم و منصوریان برای استقلال مرا انتخاب کرد و آقای قلعه‌نویی هم مرا برای سپاهان خواستند.

اولین بازی ۴۰ دقیقه در هپروت بودم

اولین بازی در رده بزرگسالان که برای سپیدرود بازی کردم ۴۰ دقیقه اول بازی در هپروت بودم و جو ورزشگاه و هواداران من را گرفته بود ولی یک پاس گل در همان بازی دادم که اعتماد به نفسم رفت بالا و توانستم پیشرفت کنم.

برانکو را در هتل دیدم و گفتم باید در پرسپولیس فیکس باشم

از نیم‌فصلی که در سپیدرود درخشیدم برانکو دنبالم بود و حتی چوک را فرستاد تا بازی با بادران را تماشا کند و وقتی برای دیدن انصاری به هتل رفتم، برانکو مرا صدا زد که اینجا چه کار می‌کنی و باید بیای پرسپولیس که من جواب دادم می‌خواهم فیکس باشم. برانکو گفت باید خاک نیمکت را بخوری و در تیم ما همه از روی نیمکت به تیم اصلی رسیدند.

در سپاهان ۴ مدافع چپ داریم

در سپاهان با نورافکن چهار مدافع چپ داریم و حتی رسیدن به لیست ۲۰ نفره تیم هم سخت است چه رسد به بازی کردن. محسن الغسانی بازیکن تیم ملی عمان در لیست بازی جا نمی‌گیرد و ببینید ما چقدر بازیکن خوب داریم. با این حال بازیکنی که برای پستش نجنگد، بهتر که فوتبال بازی نکند.

در سپاهان کسی قول قهرمانی نداده

امسال خوب کار کردیم و مدعی قهرمانی هستیم اما درست نیست که وعده قهرمانی بدهیم و حتی کادر فنی هم چنین قولی را نداده اما تمام تلاش‌مان را می‌کنیم و برای قهرمانی می‌جنگیم و این تیم می‌تواند قهرمان لیگ برتر شود.

طرفدار سپیدرودم، نه استقلال و پرسپولیس

هیچ‌وقت دوست نداشتم ادا دربیاورم و دنبال طرفدار باشم و همیشه گفتم طرفدار سپیدرود و تیم‌های گیلانی هستم.

عذرخواهی داور؛ آری یا نه؟

بخش ورزش- محمدحسین زاهدی‌فرد، داور بازی پرسپولیس و فولاد در میانه‌های نیمه دوم این مسابقه دچار یک اشتباه بزرگ شد و برخورد توپ به کتف محمدحسین کنعانی‌زادگان را به سود تیم خوزستانی پنالتی گرفت. مدافع پرسپولیس به‌ طور مفصل اعتراض کرد و البته حواشی زیادی کنار زمین به‌ وجود آمد. نهایتا پرسپولیس این بازی را دو بر یک برد تا اشتباه داور تاثیری روی نتیجه نهایی مسابقه نگذاشته باشد.

۲۴ ساعت پس از پایان این دیدار، زاهدی‌فرد که در فضای مجازی به‌شدت تحت فشار قرار گرفته بود، با بیان این که طبق قانون ممنوع‌المصاحبه است فقط به ذکر این نکته که در تشخیص پنالتی دچار خطای دید شده، از هواداران پرسپولیس عذرخواهی کرد. داور بی‌نوا احتمالا گمان می‌کرد این نقطه پایان ماجراست اما خود عذرخواهی به نقطه شروع یک جنجال دیگر تبدیل شد. بسیاری از مسئولان سایر باشگاه‌ها بیانیه دادند، مصاحبه کردند و پرسیدند چرا زمانی که اشتباهات داوری به زیان آنها رخ داده قاضیان اقدام به عذرخواهی نکرده‌اند؟ آیا تبعیضی بین پرسپولیس و سایر باشگاه‌ها وجود دارد؟ یا این که چرا زاهدی‌فرد قانون منع مصاحبه را نقض کرده است؟ حالا جدیدترین پرسش حاشیه‌ای فوتبال ایران این است: آیا داوران باید بابت خطاهای فاحش خود عذرخواهی کنند یا نه؟

بر خلاف آن چه این روزها عنوان می‌شود، عذرخواهی داوران در فوتبال دنیا یک امر بسیار رایج است. حتی لازم نیست سراغ منابع خبری لاتین بروید. اگر به فارسی هم گوگل کنید، لیست پر و پیمانی از عذرخواهی داوران در معتبرترین لیگ‌های دنیا را خواهید یافت. پوزش از بارسا، رئال یا حریفان گمنام‌تر آنها در اسپانیا، معذرت‌خواهی از چلسی، آرسنال، تاتنهام در انگلستان، عذرخواهی از بایرن‌مونیخ یا رقبایش و ... موارد متعددی از این دست وجود دارد و بعید است در هیچ‌کدام از این مصداق‌ها دلجویی داور از تیم زیان‌دیده با حمله سایر باشگاه‌ها همراه شده باشد. طبیعتا اشتباهاتی هم وجود داشته که داوران از کنار آنها عبور کرده‌اند و بابت وقوعش عذر نخواسته‌اند. این مساله خیلی به شخصیت داور، شدت اشتباه و ابعاد رسانه‌ای داستان مربوط می‌شود. همین محمدحسین زاهدی‌فرد بعد از نادیده گرفتن خطای هند پنالتی سال گذشته استنلی کی‌روش در بازی سپاهان و استقلال هم از آبی‌پوشان معذرت خواست. وقتی اشتباهی در این ابعاد مورد توجه قرار می‌گیرد، تیتر یک می‌شود و صدها هزار کامنت در موردش به انتشار می‌رسد، این فرق می‌کند با یک خطای کمتر دیده شده در یک بازی معمولی. شاید عادلانه نباشد اما طبیعتا توجه رسانه‌ای به تیمی که ضرر دیده، در نوع واکنش داور هم موثر است. همین چند ماه پیش رضا کرمانشاهی و محمدرضا اکبریان به رقم خوردن دو اشتباه بزرگ از سوی آنها علیه پرسپولیس و استقلال اعتراف کردند. حتما این داوران در بازی سایر تیم‌ها هم خطا کرده‌اند اما این اشتباهات آن قدر بولد نشده است که نیازی به طلب پوزش پیدا شود.

در مجموع بهتر است داوران فوتبال ایران در این زمینه وحدت رویه داشته باشند. اگر عذر می‌خواهند بابت اشتباهات بزرگ از همه تیم‌ها باشد و اگر غیر این است، از هیچ‌کس پوزش نخواهند. با این همه خوب است باشگاه‌های محترم لیگ برتری هم محض رضای خدا یک سر سوزن حرفه‌ای‌تر باشند و دست‌ کم به عذرخواهی داوران حسادت نکنند. این همه تمرکز بر حاشیه، واقعا چه سودی برای فوتبال ما دارد؟ کمی به متن برسید لطفا!»