گیلان امروز- تحقیقات در زمینه درمان سرطان (تومور) مغز و ابداع روش‌های درمانی جدید از جمله «جراحی در بیداری»‌ افراد مبتلا به این بیماری را امیدوارتر می‌کند.

سرطان مغز همچنان یکی از مغشوش‌کننده‌ترین و دشوارترین موارد سرطان برای شناخت و درمان است. با این حال، همزمان با افزایش آگاهی و دانش محققان درباره چگونگی کارکرد مغز، روش‌های جدیدی ایجاد می‌شود و امیدواری‌هایی در بین مبتلایان به سرطان مغز پدید می‌آید.

دکتر «شان هاروی-جامپر» جراح مغز و اعصاب در دانشگاه کالیفرنیا سان‌فرانسیسکو (UCSF) از جمله افراد پیشگام در این حوزه است که تمرکز کارش بر مدیریت جراحی افراد با تومور مغزی است که تومور آنها در نواحی با دسترسی دشوار در مغز قرار دارد و بر توانایی‌های زبانی، حرکتی و شناختی آن تاثیر گذاشته است.

جراحی مغز در بیداری

یکی از کارهایی که هاروی-جامپر برای آن شناخته شده و معروف شده است، کاری است که به «جراحی مغز در بیداری» موسوم شده است. هر چند ممکن است این کار ترسناک به نظر برسد اما این جراح می‌گوید که وقتی آن را توضیح می‌دهد، بیماران از آن استقبال می‌کنند.

او می‌گوید: انجام جراحی در زمانی که بیمار بیدار است، خطر آسیب به نواحی حیاتی و کنترل کننده سخن گفتن و سایر مهارت‌ها در مغز را کاهش می دهد.

جراحی مغز در بیداری به تیم جراحی امکان می‌دهد که نواحی مهم در مغز را مشخص کنند و در حین جراحی از توانایی‌های مهم بیمار مانند زبان، توان حسی، حرکتی و ارتباطی محافظت کنند.

دکتر «جیمز اسنایدر» آنکولوژیست عصبی از موسسه سلامتی «هنری فورد» در دترویت نیز معتقد است: نوآوری‌ها در زمینه سرطان مغز در حال شتاب گرفتن است. او می گوید: ما ناگزیر بوده‌ایم که خلاق‌تر بشویم و اکنون سرطان مغز را از منظرهای جدید می‌شناسیم. نتایج و داده‌های حاصل از مطالعات ژنومیک، علوم رایانه، یادگیری ماشینی، رادیومیک (radiomics) و بیوپسی‌های مایع همگی موجب نوآوری‌های بیشتر می شود.

اسنایدر همچنین می‌گوید که بخش زیادی از این پیشرفت‌ها نتیجه برنامه «نوآوری سرطان» (Cancer Moonshot) کاخ سفید است. برنامه‌ای که در سال ۲۰۱۵ شروع شده و اعتبارات و انرژی زیادی وارد این نوآوری‌ها کرده است.

یکی از این نوآوری ها که در دانشگاه «ییل» در کانکتیکت در حال توسعه است، دربردارنده وارد کردن نانوذرات چسبنده زیستی (bioadhesive nanoparticles) به درون مغز است. این ذرات نانو به محل تومور می‌چسبند و سپس به آرامی اسیدهای نیوکلیک پپتید (peptide nucleic acids) همراه خود را آزاد می کنند.

به گفته محققان این دانشگاه، این نانوذرات می توانند دارو و ژن را به درون تومورها حمل کنند.

یکی دیگر از روش های نسبتا جدید استفاده از اولتراسوند متمرکز است. بنا بر اعلام موسسه «یو وی ای هلث» در ویرجینیا این تکنیک سلول های سرطانی را با دارویی مورد اصابت قرار می دهد که آنها را در برابر امواج صوتی حساس می‌کند و سپس آنها را یک اولتراسوند متمرکز منفجر می‌کند. این امواج صوتی حباب‌های ریزی در درون سلول های سرطانی ایجاد می‌کنند و موجب مرگ آنها می شوند.

این فناوری هنوز در مورد مغز به تایید نرسیده است. از زمانی که «جان گریشام» نویسنده معروف آمریکایی در سال ۲۰۱۶ کتابی با عنوان «تومور» منتشر کرد، استفاده از اولتراسوند متمرکز برای درمان تومورهای مغزی در آزمایش های کلینیکی متداول‌تر شده است.

در ماه دسامبر، شرکت بین المللی «اینسایتک» (Insightec) که تمرکز خود را بر استفاده از انرژی اکوستیک برای تحول در درمان بیماران قرار داده است، استفاده آزمایشی از بیوپسی مایع با اولتراسوند شدت پایین، در تومورهای مغزی را اعلام کرد.

اولین مشارکت کنندگان در آمریکا و کانادا در کلینیک «مایو» در «روچستر» مینسوتا و همچنین در یک مرکز پزشکی در تورنتو ثبت نام کردند.

به گفته دکتر «تری برنز» جراح مغز و اعصاب از کلینیک مایو، این کار تحقیقاتی در صورت موفقیت این پتانسیل را دارد که خطر به دست آوردن تشخیص اولیه را به میزان زیادی کاهش دهد. همچنین مساله مهم اینکه FUS می‌تواند بطور غیرتهاجمی تکرار شود و این امکان یک پنجره مولکولی نادر را در مورد تومور مغزی هر فرد بیمار در طول دوره درمان را ممکن می سازد.