بخش ورزش- از انتهای خیابان علامه جنوبی که می آمد، به واقع ولوله ای برپا می شد، دسته ای از هواداران استقلال که خودشان را از دورترین نقطه ایران به ساختمان آبی رنگ همان خیابان مذکور رسانده بودند به سمتش می دویدند و تا انتهای مسیر برایش شعار سر می دادند و ذوق زده، او را همراهی می کردند.

البته بودند طرفدارانی که لزومی برای این کار نمی دیدند و نسبت به این دسته از هواداران معترض بودند. آن ها معتقد بودند مجیدی امتحانش را پس داده و با هیچ متر و معیاری نمی تواند گزینه مناسبی برای قهرمانی در لیگ برتر آن هم پس از 9 فصل باشد.

طیف وسیعی از این عده اعتقاد داشتند که تنها کسی که قادر است که از بین مربیان داخلی یک بار دیگر استقلال را قهرمان کند، کسی نیست جز امیر قلعه نویی.

جالب اینکه این عده با صرف به این مطلب که می دانستند قلعه نویی با گل گهر قرارداد امضا کرده است این ادعا را مطرح می کردند. اما درعین حال می گفتند در قرارداد قلعه نویی بندی وجود دارد که در صورت پیشنهاد استقلال، او می تواند قرارداد را یک طرفه فسخ کند. (قابل توجه است که این دو طیف از ابتدای لیگ تا همین امروز، همچنان باهم به توافق نرسیده اند.)

برگ های برنده در نقل و انتقالات

در این چند سال اخیر کمتر پیش آماده که سرمربیان استقلال و پرسپولیس پیش از عقد قرارداد، کنار بازیکن حضور پیدا کنند. اما فرهاد برای تک تک بازیکنانی که این فصل به خدمت گرفت به باشگاه می آمد.

این در حالی بود که در آن مقطع از زمان، مدیرعامل وقت در موضع بسیار ضعیفی قرار داشت و همه بازیکنان صرفاً به خاطر استقلال و اعتبار حضور فرهاد مجیدی حاضر به بستن قرار می شدند.

این تصمیم او حتی باعث شد انگ های زیادی به او وارد شود. اما مجیدی گویا از ابتدای فصل به خودش قول داده بود وقعی به این گونه اتهامات نگذارد، همچنان که هیچ وقت واکنشی نه نسبت به این اتهام نشان داد، نه اتفاقاتی که در کوران لیگ برای خودش و استقلال رخ داد. اعتراضات او در طی فصل بیشتر به نداشتن زمین تمرین مناسب بود.

درواقع این طور به نظر می رسید که با ورژن متفاوتی از فرهاد مجیدی مواجه هستیم. تفاوتی که با شروع لیگ به همه دیگر کاملاً ثابت شد. ضمن اینکه هرچقدر که پیش رفتیم متوجه شدیم او حتی ذهنیت تاکتیکی خودش را هم تغییر داده است. (بسیار بیشتر از تفاوت های ظاهری).

مجیدی : بگذارید تیمم را خودم ببندم

این برای اولین بار بود که او می توانست استقلالش را از ابتدای فصل تا آنجا که امکان دارد بر اساس افکار خودش انتخاب کند. اما بازیکنانی که به تیم اضافه می شدند خریدهایی نبودند که هواداران را به وجد بیاورد. هرچند آبی ها به نوعی خواستند با خرید قاسمی نژاد این کمبود را جبران کنند، اما خودشان هم می دانستند که خرید قاسمی نژاد این همه هیاهو ندارد، ضمن اینکه با شروع لیگ فرهاد نشان داد هیچ تبعیضی بین بازیکنانش قائل نیست. او همین رویه را تا پایان لیگ حفظ کرد و همین امر یکی از دلایل موفقیتش در این فصل بود.

استقلال گرچه در قیاس با سپاهان فصل نقل و انتقالات پرسروصدایی را تجربه نکرد و ترکیب نسبتاً ضعیف تری در مقایسه با پرسپولیس داشت، اما به نظر می رسید مجیدی بازیکنان مدنظرش را به خدمت گرفته است. به این نام ها دقت کنید، علی رضا رضایی، امیر حسین حسین زاده، امیرعلی صادقی، آرمان رمضانی، زبیر نیک نفس، عارف آقاسی. بازیکنانی که علی رغم کم سر و صدا بودن  هرکدامشان نقش بارزی در قهرمانی استقلال ایفا کردند و مجیدی ثابت کرد که آن روز در تمرین بی جهت نمی گفت: