حامد رمضانی

روز میلاد حضرت زینب (س) به احترام ارج نهادن به تلاش ها و زحمات شبانه روزی پرستاران و جهادگران عرصه سلامت به نام روز پرستار نام گذاری شده است .

پرستاران در طول سالهای اخیر و به واسطه شیوع ویروس منحوس کرونا بیش از گذشته در بین مردم عزیز و شریف دیده شدند اما پس از پایان کرونا که به لطف مجاهدتهای شبانه روزی کادر درمان صورت گرفت ، دوباره رشادتهای آنان از یاد رفته است.

این روزها حال پرستاران خوب نیست . طی ماه های اخیر شاهد حمله های بی رحمانه و ناجوانمردانه زیادی در بیمارستان های مختلف کشور خصوصا استان گیلان علیه پرستاران و کادر درمان بوده ایم که بعضا به مصدومیت و آسیب دیدگی هایی برای آنان گردیده است. اما علی رغم همه این ناامنی های شغلی پرستاران با تمام وجود در پی کمک به همنوعان خود هستند .

در این بین هرازچندگاهی در برخی نقاط کشور شاهد اعتراضات صنفی از سوی این گروه شغلی هستیم که نمونه آن را روز یکشنبه در رشت نیز شاهد بودیم که تعدادی از پرستاران با تجمع مسالمت امیز و مطالبه گرانه در مقابل دانشگاه علوم پزشکی خواستار دریافت حقوق قانونی خود بودند .

موضوع پرداخت فوق العاده خاص پرستاران که از سوی رییس جمهور هم مورد موافقت قرار گرفت به دلیل عدم تامین بودجه اجرایی نشده است . همچنین موضوع قانون تعرفه گذاری که از سال گذشته قول پرداخت آن مطرح شده بود تا کنون در سال جاری به پرستاران پرداخت نشد ( در زمان نگارش یادداشت یک ماه آن همزمان با روز پرستار واریز شد) و مطالبات سال گذشته این بخش نیز هنوز باقی مانده است .

کمبود پرستار در بسیاری از بیمارستانهای گیلان موضوع دیگری است که باید به آن توجه شود چرا که این کمبود نیرو منجر به فشار کاری بسیار زیاد برای سایر پرستاران شده و علی رغم اضافه کاری های اجباری که برای آنان بوجود آورده از توان کاری آنان کم میکند .

در شرایطی که بسیاری از کشورهای دیگر خصوصا کشورهای حاشیه خلیج فارس با حقوق و مزایای بهتر در پی جذب سرمایه های کشور در بخش بهداشت و درمان هستند ، بی توجهی مسئولین کشور میتواند منجر به مهاجرت بیشتر پرستاران شود و از آنجایی که کشور ایران در آستانه پیری قرار دارد در آینده ای نزدیک مشکلاتی را برای مجموعه بهداشت و درمان بوجود بیاورد.