گیلان امروز- عمارت مسعودیه یکی از بناهای تاریخی بهجامانده از تهران قدیم و دوره قاجار است. این بنا از لحاظ معماری و همچنین رویدادهای تاریخی که در آن اتفاق افتاده، بسیار با اهمیت و باارزش است.
عمارت مسعودیه تا سالها پیش مهجور و ناشناس بود و کسی فکرش را نمیکرد درست پشت میدان بهارستان و در شلوغی و هیاهوی خیابان جمهوری، پشت سردری با نام میراث فرهنگی، عمارت و باغی به این بزرگی و زیبایی وجود داشته باشد؛ باغی که خصوصیات باغ ایرانی را داراست و اثر معماری اروپایی بر عمارت و ساختمانهایش دیده میشود.
این عمارت را به دستور مسعود میرزا ساختند و به همین دلیل با نام مسعودیه معروف شد. مسعود میرزا ملقب به ظلالسطان، فرزند ارشد ناصرالدین شاه بود. عمارت مسعودیه بهعلت موقعیت مکانی خود در میدان بهارستان، اتفاقات بسیاری را تجربه کرده است.
برای رسیدن به عمارت مسعودیه راه سادهای در پیش دارید. اولین راه این است که از طریق خط دو مترو به ایستگاه ملت بروید و پس از خروج از ایستگاه در خیابان ملت به خیابان اکباتان بروید. ورودی عمارت مسعودیه در این خیابان قرار دارد. همچنین از ایستگاه مترو بهارستان میتوانید به ضلع جنوب غربی میدان بهارستان بروید و در خیابان اکباتان به ورودی عمارت مسعودیه برسید؛ اما راهی نسبتا طولانیتر را طی خواهید کرد. همچنین اگر قصد استفاده از اتوبوس را دارید، خط میدان بهارستان-میدان جمهوری گزینهای مناسبی است.
تاریخچه عمارت مسعودیه
موسس خاندان قاجار (آقا محمدخان) سال ۱۲۰۰ هجری قمری تهران را بهعنوان پایتخت انتخاب کرد. از این مرحله بود که با ساخت کاخ، باغها، کوچهها و خیابانها شکل نوینی به شهر بخشید. فتحعلیشاه بهعنوان نخستین سازنده شهر تهران، باغ نگارستان را در خارج از حصار شهر تهران ساخت و سپس محل سکونت خود را از کاخ گلستان به آنجا منتقل کرد. این باغ و دو باغ دیگر (باغ سردار و باغ نظامیه) در خارج از خندق شمالی تهران ساخته شده بودند.
باغ نگارستان در سال ۱۲۲۲ هجری قمری ساخته شد. در جنوب جلوخان باغ نگارستان، باغ نظامیه را ساختند. این باغ در ۱۲۹۰ هجری قمری توسط ظلالسلطان خریداری شد و سپس باغ مسعودیه و عمارتش را به آن اضافه کرد. باغ نظامیه روی قطعه زمینی مربع شکل و محصور با دیوار ساخته شده بود و در محل تلاقی محورها بنای اصلی در مرکز قرار داشت. او همچون پدر به ساختمان کاخها و بناهایی چند در محدوده تهران ناصری و روستاهای نزدیک آن پرداخته که باغ و عمارت مسعودیه از چشمگیرترین آنها است.
بر اساس مطالعات، ظلالسلطان در سال ۱۲۸۴ خورشیدی (۱۳۲۷ قمری) به پسر خود وکالت داد که خانهاش (عمارت مسعودیه) را به هرکس که مایل باشد بفروشد. همدم السلطنه، همسر جلالالدوله، دختر میرزا یوسف مستوفیالممالک صدراعظم، در ۱۳۲۸ عمارت مسعودیه را بهازای ۵۰ هزار تومان خریداری کرد. در این معامله، وکیل همدمالسلطنه شخص مستوفیالممالک یعنی صدراعظم وقت بود.
عمارت مسعودیه در طول سالهای عمر خود شاهد وقایع بسیار زیادی بود. در جریان جنبش مشروطه با توجه به نزدیکی آن به میدان بهارستان و اختلاف ظلالسلطان با برادرش مظفرالدین شاه و فرزند او، یکی از پایگاههای مشروطهخواهان و مخالفان محمدعلی شاه بود. در سال ۱۲۸۷ در نزدیکی این عمارت بمبی دستساز زیر کالسکه محمدعلی شاه منفجر شد که بهانه لازم را برای به توپ بستن مجلس دست او داد. پس از واقعه بهارستان، عمارت مسعودیه نیز بههمراه خانه ظهیرالدوله و سایر مشروطهخواهان به رگبار بسته شد.
رضاشاه در سال ۱۲۹۹ خورشیدی (۱۳۴۲ قمری) عمارت مسعودیه را از همدمالسلطنه خریداری و یک سال بعد (سال ۱۳۰۰) به وزارت فرهنگ و معارف، اوقاف و صنایع مستظرفه هدیه کرد. وزارت آموزشوپرورش از سال ۱۳۰۲ تا ۱۳۷۷ خورشیدی در این مجموعه قرار داشت. در فاصله سالهای ۱۳۴۲ و ۱۳۴۳ خورشیدی، از عمارت مسعودیه برای مدت کوتاهی بهعنوان دانشکده افسری استفاده شد.
هیئت وزیران در جلسه مورخ ۱۳۷۶/۱۲/۱۰ بنا به پیشنهاد وزارت آموزشوپرورش و با استفاده از ماده ۱۱۴ قانون محاسبات عمومی کشور مصوب سال ۱۳۶۲ تصویب کرد که حق استفاده از عرصه و اعیان ساختمان قدیمی وزارت آموزشوپرورش، واقع در خیابان اکباتان به سازمان میراث فرهنگی کشور واگذار شود. این مصوبه در واقع بر اساس توافق وزارت خانههای فرهنگ و ارشاد اسلامی (که سازمان میراث فرهنگی وابسته به آن است) و وزارت آموزشوپرورش صورت گرفت و پس از انجام نقشهبرداری و تهیه مدارک لازم، مجموعه به شماره ۲۱۹۰ ، در تاریخ ۱۳۷۷/۱۰/۲۷ در فهرست آثار ملی به ثبت رسید و حریم و ضوابط آن در تاریخ بهمن ماه ۱۳۷۷ تعیین، تصویب و به مراجع قانونی اعلام شد.
ساختمان سردر پیاده که قدیمیترین بنای مجموعه مسعودیه به شمار میرود، علیرغم الحلقات متعدد در دورههای بعدی، هنوز ویژگیهای بنای اولیه، استخوانبندی معماری آن را تشکیل میدهد. این بنا از الگوی کلاسیک عمارتهای ورودی دوران اول قاجار پیروی میکند.
محوطه باغ
مساحت اصلی باغ مسعودیه در ابتدا حدود چهل هزار متر مربع بود؛ اما تغییرات و تصرفات در طول زمان مساحت باغ را به حدود دو هکتار رسانده است. سردر کالسکهروی مجموعه تاریخی مسعودیه در نوع خود از جذابترین ابنیه مجموعه است؛ نه فقط بهخاطر تزیینات زیبای آن، بلکه به خاطر راهحل هوشمندانه آن در تغییر زاویه محور باغ به نسبت خیابان.