گیلان امروز- برای اولین بار راز تابلوهای صندلیهای خالی ونسان ونگوگ فاش شد. زن برادر ونگوگ به دلیل «خشم از حملات هنرمند فرانسوی به دوست سابقش» یکی از تابلوها را که به گوگن اهداشده بود پنهان کرد.
اندکی قبل از اینکه ونسان ونگوگ گوش چپ خود را برید و پس از نزاع با هنرمند همکارش «پل گوگن» در شهر آرل فرانسه در سال ۱۸۸۸ دچار اختلال روانی شد، و یک جفت نقاشی خارقالعاده خلق کرد.
یکی، صندلی گوگن، چند کتاب و یک شمع روشن را به تصویر میکشد که روی یک صندلی آراسته رها شدهاند. دیگری، صندلی ونگوگ، یک پیپ و کیسه تنباکو را روی یک صندلی چوبی روستایی نشان میدهد. تابلوی دوم در حال حاضر به عنوان یکی از مشهورترین نقاشیهای جهان شناخته میشود.
اکنون، معمای نقاشی صندلیها و اینکه چرا تصویر صندلی گوگن در حالی که صندلی ونگوگ فروخته شده در مجموعه خانواده نگهداری میشد، بالاخره حل شد.
پاسخ در تصمیم یوهانا بونگر نهفته است، که به عنوان بیوه برادر ونگوگ، تئو، این تابلوها را به ارث برده بود که در دهههای پس از مرگ ونگوگ در سال ۱۸۹۰، به دلیل «نفرتش از گوگن»، شاهکارها را با هم به نمایش نگذارد.
تحقیقات یک آکادمیک هلندی نشان میدهد که برادر ونگوگ در حالی که از قرض دادن صندلی ونگوگ به نمایشگاهها خوشحال بود، صندلی گوگن را عقب نگه داشت و کار را در گمنامی رها کرد.
تا اینکه در سال ۱۹۲۸، سه سال پس از مرگ او، صندلی راحتی گوگن برای اولین بار برای نمایشگاه انتخاب شد. در آن زمان، صندلی ونگوگ که از قبل معروف بود، به گالری معروف تِیت فروخته شده بود.
لوئیس ون تیلبورگ، محقق ارشد موزه ونگوگ و استاد تاریخ هنر در دانشگاه آمستردام که تحقیقات خود را در دانشگاه آمستردام منتشر کرد، گفت: «یوهانا هرگز صندلی گوگن را نشان نداد، در حالی که صندلی ونگوگ به عنوان یک اثر هنری واقعاً مهم معرفی شد.»
او فکر میکند که دلیل اینکه بونگر نمیخواست این نقاشی را به نمایش بگذارد این بود که پس از اینکه هنرمند فرانسوی دوست سابقش را علنا تحقیر کرد، از گوگن خوشش نمیآمد. «گوگن، خیلی زود، این خبر را منتشر کرد که ونگوگ نه تنها دیوانه است، بلکه او، گوگن، باید به ونگوگ نحوه نقاشی کردن را آموزش دهد. به عقیده من، بونگر این را میدانست و نتیجهگیری من این است که، به همین دلیل، او نمیخواست این دو عکس را کنار هم بگذارد.»